Üçüncü Cemre

-Oğlum Tuğrul Emre'ye-

***
"""Vakit tamam olunca uyup ilâhi emre,
Kış günü yuvamıza düştü üçüncü cemre..."""
***

Ey ferman-ı İlâhi, bahtımıza hoşgeldin!
Gönül adlı şol şahî tahtımıza hoşgeldin!

Hoşgeldin, safa geldin ömrün fasl-ı baharı.
Hoşgeldin aşkımızın medar-ı iftiharı.

Gelişinle şenlendi, şereflendi hanemiz,
Hoşgeldin can özümüz, canımız, bir tanemiz.

Senin için, en içten dualar ve dilekler,
Ses verip semavâttan amin desin melekler:

"Allah'ım, şerirlerden, şerlerden sakla; âmin!
Dünyada bahtiyar et, mahşerde akla; âmin!"

...

Ey oğul! Hislerimi sözlere sığdıramam,
Güneşi doğduramam, yağmuru yağdıramam...

Bugün Rabb'in lütfuyla göğe erdi de başım,
Güneş gülüşüm oldu, yağmur sevinç gözyaşım.

Kapanıp seccadeye kapılmak vardı vecde,
Şol halet-i ruh ile secde üstüne secde...

Lâkin lisanım bağlı, çözüldü iki dizim,
Anladım ki daha ben şükretmekten acizim.

Manen düçar olduğum aczimi biliyorum
Sana Yüce Mevlâ'dan mertebe diliyorum.

Dağlar gibi dimdik dur, sarsılmasın imanın,
Ancak ve ancak O'dur sığınacak limanın.

...

Oğul bizi biz yapan arı özden ayrılma!
Sana gönül ufkundan bakan gözden ayrılma!

O öz İslâm denilen semavî öğüttedir,
Ata'nın hitabında, Orhun'da, Söğüt'tedir!

O öz, asaletiyle kendini belli eder,
Tarihin akışında sık sık tecelli eder.

Unutma ki sen Türksün, şartlar zor, görev çetin,
Bir davaya vakıftır kanın, kemiğin, etin.

Ruhunla masivaya, cisminle aya uzan,
Aleme nizam için kızılelmaya uzan.

Yürekte vuran budur, beklenen turan budur,
Özlenen, arzulanan, dorukta duran budur.

Çağlara çağrı gerek, tuğlara Tuğrul oğul!
Neyine emeklemek, haydi kalk doğrul oğul!