Uçurum

Yapraklar,güneşin kavrucu sıcaklığında hışırtılar çıkarırken,
Yer ile gök arasında sıkışmış bir benliğim ben,
Bazen başım göğe değer,geniş kavis çizerim ufukta
Çoğu zaman ise sürünürüm yerlerde bir salyongoz gibi.

Son süvari olmasam da,cepheye giden ilklerden önce,
Yüreğim,kabarmakta bir volkandan da beterce,
Yanaklarım rüzgara yakalanmış bir çadır gibi şişmekte,
Dilim lal olmakta,dili çatal olanları her zaman gördükçe,

Bir uçurum kenarında gibiyim,saat kadranı gibi sallanıyorum,
Kah bu dünyada,kah ruhlar alemine gidip gelen yolcuyum,
Seyahetimde götüreceğim tek senden kalan anılar,
Ve sen gittikçe soluklaşmaktasın, suya düşen yakamoz gibi.