Uçurum

bu şiir ne sana yazılmıştır ne ellerimle

bu

sadece

dökülüp 

akıp giden sıvı bir şeyler gibi

adı her neyse

birtakım şuurunu kaybetmiş sözcüklerin

intiharından başka bir şey değil

çek yeryüzünü istersen

ayaklarımın altından

al bu ormanları, bu dağları

bu göğü, maviyi ve rüzgarları da

ya da bir boşluk daha çiz

daha derin çiz 

altına 

kalbimi koyduğum fotoğrafların

yoksan

uçurum sayılır bütün kadrajlarda

nasıl olsa bütün renkler

sana olduğunu bilirsin aslında 

bu şiirin

yazılırken ellerimle

yalancı bir adam değilim, belki biraz korkak

düşüyorum

düşüyorum bak

seni mutlu edecek olan şey buysa

düşerim daha da muhakkak

bıraktığın uçurum dipsizdir

biter diye hiç kaygılanma

yoktur çünkü dibi kaybetmenin

gittikçe uzayıp

sonsuzlaşan bir yoldur o

çok özlenmiş geçmiş bir zamanı

alıp içmek gibi 

sarhoş ettim bütün saniyeleri

saatlerin dakika başı 

dönüp durması bundan

değil

aslında 

hepsi, hepsi seni hatırlamaktan.