Uçurum Kenarı Düşleri

//

Gaia!!!
Kadınım!!!

Toz içinde ay ışığı kaleminin tırnak uçları,
Mürekkep gözlerine bulanmış çoktan,

Senden ruh bulup,
Sana doğru bedenimi soyarken,

Uçurum kenarı düşlerini taşıyorum,
Enine boyuna kesikler içerisinde ki avuçlarımda.

//

Taşıyorum,

Dudakları alaca boyalı cilveli kentlerde,
Üç kuruşa kan içip söverek kan tüküren,
Sokaklarda yosmalık yapan saydam yarasaları,


Umut diyerek,
Geceyi parlak gümüş kadehlere doldurup tadan,

Dişleri üç dizede dökülen,
İsimleri satır aralarında dahi geçmeyen insanları.

--

Uçamayan,
Kanatları Michelengelo heykellerinden,
Gölgesiz tuanaları,
Kaf'tan düşen yaşlarla dünlerini yıkayan,

Paramparça olup gökten dibe sürülen,
Yarım yamalak mavili bulutları.

--

Negatifi demir Anka'nın alevlerinde yanan,
Kimliksiz film karelerini,
Başı ile sonu arasında,
Hayalet süvarilerin gezindiği,

Çoktan üzerine basılıp izler bırakılan,
Çehrelerinin etrafında örümcek ağları,
Dokunsan kırılacak anılarla dolu yitik dekorları.

--

Üçüncü sayfa haberlerinin baş köşesine oturan,
Donuk bakışlı denizkızlarını,
Bilekleri çalınıp kanırta kanırta yosunları akıtılmış,
Tanınmayacak halde Atlantis'in zindanlarında bulunan,

Berraklığını günahkarca renk şeytanı siyaha sunan,
Artık eski yerinde,
Eski coşkusuyla hayatı yarıp geçmeyen suları.

--

Başı dumanlı hasret rüzgarlarına gebe,
Gayri meşru intiharlar yığını trenleri,
Döndürmediği yetmezmiş gibi götürdüklerini geriye,
Körebe oynarken pusuya yatıp yeni ayrılıkları bekleyen,

Kalabalıkların yalnızlığına süresizce prangalı,
Sabah en erken uyanıp güneşin terini silen,
Zemherinin yasını tutan meçhul istasyonları.

--

Nicesini taşıyorum bu düşler arasında.

--

Sunu/

Bekçi efendi kapıyı çalacak birazdan anne,

Gitti de olur mu?

Ve o yüzünün gün ışığını doğrultma artık bana,

Biraz daha kalmak istiyorum.

//