Uçurum Kenarı Yar

Mevsimsiz tomurcuk
Körpe fidan dilinden
Yarım kalan vazgeçişlerin yol ayrımında
Ilık bir hezeyan baş gösterir
Hayat sayfaları eksik kısır döngü
Dilekler yanılgıyla avuçta söndü...





Hep böylemi malum tökezlerin sancımaları
Kuşkulu hüviyetler kül renkli sonbahar
Gizli kusurlarda saklanan tutkular
Bir elin tersiyle sukutu savurmaktır şamar...






Puslu kirpiğin ucunda
Çisil çisil nagehan
Sanırsın ki ölü bir ırmak dolan yaşlardan
Öylesine bitap öylesine dingin gözyaşı
Kaygı anaforlarından...






Ahirlik busesi bir beyaz şilte
Kenevir tohumu uyuşuk tende
Zeval bakıyor güneş badire sızmalardan
Serçe düşer ansızın süveyda hançerinden...





Yokluğun yamacında elif esmekte
Mim dudakta inzivaya çekiyorken narayı
Mühürlü kalp çapraz boydan ah çiziyor sılasız
Şüheda düşeli hüzün zal derde...





Toprağın çehresinde ferda esintileri
Alarga pençesinde korkunun tırnakları
Yaşam beyhudelikte başıboş divanelik
Yılan ısırığında avare söylemlerde
Sağırlaşmışız umut dilene dilene
Kör bakmışız dört mevsim kül olurken türküler
Ürpermiş cemre Harran çölünde
Ahh ne badire
Ne sızı zehirli dikenlerden...






//Girdabında ateşe yürümek
Gömleği giyinip hayat büyütmek
Uçurum kenarı yar//