Ufkun Kararışı

Hep bir hayalin peşinden koştun
Gerçekleşme ihtimalini düşünmeden
Aslında biliyordun bilmiyor değildin hani
Gerçekten uzak, sadece bir ümit olduğunu
Adı üstünde, hayaldi işte
Ama hayaller değil miydi hayatı yaşanır kılan,
Ucu bucağı olmayan bir ufka çeviren
Korkmadın yine de yürüdün ufka doğru
Halbuki ne çok insan vardı bunu denemeyen
Deneyenlerde vardı tabi
Peki kaç kişi döndü bu yoldan
Hiç mi önemli değildi
Değildi tabii ki
Yoksa ne anlamı kalırdı gözükaralığın
Ama yalnızda değildin hani
Ona da güvenmedin değil sanki
Aşkın gözünün kör olması değilmiydi
Seni bu yollara düşüren
Hayallerini gerçeğe dönüştürecek tılsım
Ve yılmadın yürüdün taa en sona
Tılsımın parlaklığı az mıydı neydi!
Öyle bir yere geldin
Gözünün önünü göremez oldun
Aşk mıydı yoksa bu
Senin gözünüde mi kör etti
Keşke öyle olsaydı
O da yorgun düşmüş belli ki
Seni taşıyacak mecali yok
Sen aşkı omuzlarına alamazmıydın
Oysa ne çok uğraşmıştın aşık etmek için
Olması hayallerin gerçeğe dönüşümüydü
Yinede hayali bile güzeldi
İşte o an ufuk kararıverdi...