Üfle Ey Aşk

Ey aşkını Ayet Ayet ezberlediğim
Her surenin ardında amin dediğim
Her secde de dua ettiğim
Sen hangi hazan yapraklarıyla
Düştün yüreğime
Hangi kış güneşiyle doğdun ömrüme
Üfle ey aşk
Ayrılık bulutlarına üfle nefesinle

Kor ateşlerde kandı gözyaşlarım
Yandı da söndüremedi yüreğimde ki ateşi
Üfle neyzen
Üfle de yedi cihana yayılsın
Ana rahminde ki masum yüzler

Ey vuslatına ömür biçtiğim
Bir serçenin göz yaşına sakladım seni

Adını yazdım kar tanelerine
soruyorum şimdi
hangi kar yakar insanın içini böylesine
Yanıyorum cehennem ateşinde
ve yere düşen her kar tanesinde

Bekledim seni ey aşk
Kavuşmanın rıhtımın da bekledim seni
Duyuyor musun?
Gidişinin her yıl dönümünde
Ayrılık çanları çalıyor bu saatte


Ey aşkı idam sehpası olan
Kirpiklerinde ki bir darağacına
Asıyorum aşkımı
Günahkar bir gurur yüzünden

Saçında ki sırat köprüsünden geçiyorum
Ölüyor ruh
Ölüyor aşk
Kaç sala okundu
Kaç cenaze kefenlendi yokluğuna

Saat ayrılığa dün
Üfle suru ey aşk
Üfle ki dursun bu günah
Ki sevaplarımda yaşatayım seni...