Ufukta Nilüferler

Ufukta bir umut belirdi yirmi ikisinde Şubat?ın?
Şevkimin en doruğunda zaman
Ölesim yok artık, ötsün suskun kuşlar.
Yeşeren umutlar için canlansın durgun sevdalar.

Ufukta martın ılık düşlerini kuruyorum?
Gözlerimi kapattım dünyaya.
İçimi kamaştırıp, yüreğimi ovuşturuyorum?
Sevdalara kucak açtım, yeniden gülüyorum.

Ufukta savrulan saçlarını görüyorum.
Rüzgarlarla pazarlık yapıyorum,
Meltemlere getirmesi için kokusunu saçlarının?
Yıldızlara gülümseyip, nilüferlere kucak açıyorum.

Ufukta kapattım ardımdan gelen soğuk matemlerin yankılarını.
Avuçlarımda terleyen eskimiş yitik sevdaları yeşertiyorum.
Sonsuz lügat bahçemden bu çiçekler sana şiir gözlüm,
Nilüferlere hep senden bahsediyorum.

Ufukta hapsediyorum ne kaldıysa kötü anılardan dünyamda?
Kubbelerini sevgiden kilitlerle kapatıyorum.
Attığım kör karanlık kuyularda onların haykırışlarında adın
Çıkarın diyorlar nilüferler aşkına, bizi buradan çıkarın.