Uğurlama

çok harika şiirlerin hayatin kendisi tebrikler yine aynı sevgilerimle**

deprem gibi duygu yüklü..çok güzel bir şiir okudum Gülgün hanım kaleminizden...şarap üstüne ve Ana depremi bile zamansız haber veren rasathaneler, etkileyiciydi

İfrat ve tefrit Az ve Çok Arasında gidip gelmeler ömür Kişi sanır ki aynı yaş Aynı akılla bir olur Duygular birbirine uygundur.

Ne denizin dalga aynı vurur Gökyüzünün çizgileri hiç benzemez düne. Her an değişen bir nehir akar ki Her su başka Her insan başka başka duygular yansıtır Kendinden öteye.

Evet bir duygu seliyle kapılıp gitmek Yada aklın elinde oyuncak olup İnsani olan hayatı görmemek. Nasıl bir çelişki bu, denge nasıl kurulur İnsan kendine zulmetye görsün En dipsiz kuyular kazar Kara delikler içinde Kaybolur çoşar.

Bir kabarıp bir çoşan Azgın nefsle şeytan Eğer bilmezse kendi var eden nedeni insan Bulamaz dengeyi Ve kaybolur duygular yada Kör mantık elinde Yaşam bir hücreli hayvan olur böylesi gözlerde.

Yırtıp kendi üstünü örten karanlığı Bir yandan gem vurmalı azgın duygularına İşte alem işaret ediyor Bu en güzel islamı Değilse zanların sana Her an yeni bir put türetmede Bir batıp bir doğan güneşe Rab demede.

yedi pare atışla uğurlanır yalnızlık yüzüne nergis kokusu çarpar papatyalar hep doğru çıkar yosun kokusu sudan ucuz o an ne bağrında kül kalır ne cam kırığı anılarda yaşanılır

güzel şiirdi şiir dostu.teşekkürler,...

İlk aşksı yalnızlığın kokusudur burnuna gelen, Yakar. Ya da tenine vuran bir kelebek vuruşudur, Okşar Hepsi o kadar.

Güzel şiir doktorum ama,burası dahabir hoş geldi...Kutladım efendim.Selam,saygı...