Ulaşılamaz

kör düğümü ayağımdaki prangalar,
gören açamaz,
duyan anlamaz,
deva olmaya gelen yaşamaz...

sığ rıhtlı yayvan bir adım taşıdır sedalar,
yorar varılmaz,
heves ettirir varmaz,
sonuna ulaştığın an tek nefes kalmaz...

bir parça katıktır otuz yıldır biriken bohçamda,
bölsem hüzne yetmez,
katık etsem yaşama bitmez,
eş dost dağıtsam acır yenmez...

lal ağıtı dudağıma bulaşan boş sokakta,
eskimiş yürek umursamaz,
niyeti olan demeye başaramaz,
yağmurla gelen mührümü açamaz...