Ülkemdeki Çocuklar

Ülkemdeki çocuklar; boyacıdır,
Cilalı parlak ayakkabılarda görürler
Aç ve yoksul düşlerini.
Ayakkabı bağlarına bırakmışlardır umutlarını.

Ülkemdeki çocuklar; Tinercidir,
Soguk köprü altlarındadır barakaları,
Kayan yıldızlara üşüyerek dalan ilk onlardır.
Cinsel gecelerde, fahişeleri,pezevenkleri görende onlar.


Ülkemdeki çocuklar; vurulandır,
On iki yaşında,on üç kurşunla öldürülür,
Suçludur,suç aletleri yanındadır kurşunlandığında
Mavi önlüğünün ön cebinde misketi vardır.
Birde babasının nasırlı elleri, küçük avuçlarında.

Ülkemdeki çocuklar;İşçidir,
Fındık tarlasın'da,Portakal bahçesinde,
Güneşi gördüklerinden beri,urfalıdırlar
Devrildiğinde traktör,artık yokturlar,
Çocukluk arkadaşlarına ölüyken gülümseyende ilk onlardır.


Ülkemdeki çocuklar; Mahkümdur,
Taş atmakdır suçları,polis tankına.
Gazetenin ilk sayfasında onlar vardır,
Bir diger gazete sayfasında ,eli sapanlı filistinli çocuklar.
Ülkemdeki çocuklar terör eylemcisi ilan edilirken,
Taş atan filistinli kardeşleri kahramandır.
Oysa istedikleri şey aynıdır...


Ülkemdeki çocuklar;Umudumuzdur,
Islah evlerinden
Kaldırımlardan,
Karanlığın ardından,
Yoksul sofralardan,
Kopararak gelecegi,
Aydınlığa koşan Onlardır..