Ümitköy

uyan hadi gül dalım
ev kuracağız seninle, bir umuttan
giydireceğiz çatısını, düşlerimizle
fena çatışacağız
'hangimiz özlüyor daha çok' diye
belki de küseceğiz,
en çok sevene.

geçip de baş köşesine, hayallerimizin
yorgun düşüp dil dökmekten
-bitkin uzanacağı rüyalarımıza
kılıçtan geçireceğiz, olmazlarımıza laf edenleri
kalkan olacağız, arka bahçemizin uğur böceğine
yuvasını bozacağız karamsar ehlinin
zaten düşleri kör, kötürüm
yüreği kötümser.

uyu hadi gül dalım
ev kurdum ikimize bir umuttan
varsın olsun, en çok sen sev
hadi neyse, sen küs hep
dalmışız işte, kaf dağına beraber
doldurmuşuz balona bulutları, alabildiğine
beni boşver.

kapıyı bacayı kapat, sin bir köşeye
sakın uyanma düşlerinden
-herşey pamuk ipliği şu dünyada
basma ayağını kara toprağa, sakın
yorulunca bin meltemine, yine uç
etrafına bakın - kırık ömür herkes,
kalbi dumur.

bırak, gelmezse gelmesin - düşü mayın
zulüm değil mi harabeye, aşka kıymayın
sevdaya hayın - ne kadar yaşar
gelmeyeni, cehennemde sayın.

13 Umay 2016