Ümitler Tükenmedi

Kim ne sordu ne cevap verildi,
Bilmiyorum sineler bu kadar gerildi,
Herkes içinden gelenleri söyledi,
Bu garip daima kendini dinledi..

Bunca acı ve elemler çekildi,
Gönül hep ağladı neden gülmedi,
Izdıraplar içinde inledikçe inledi,
Bir türlü derdini dostuna söylemedi..

İstedi gönülden gönülleri görmeyi,
Gönülden birini içten sevmeyi,
Ne yapsın bir şeyler yaşadı,
Umutları hiçbir zaman tükenmedi..

Acılar ağır bastı kırıldı inceldi,
Gönül kırmadı biraz inceldi,
Sevgisini eksik etmedi hep verdi,
Sonunda sevgilere yenisini ekledi..

Mutlu olacağım dedi,umutla içti,
Buydu biliyordu ki asıl emeli,
Artık bu gönül birini sevmeli,
Sevgi adına günlerine gün ekledi..

Gönlüm mutluluğun eşiğinde artık,
Dinsin bitsin akmasın yaşlar artık,
Ağlamayı değil,gülmeyi artık hak ettik,
Gelecekte mutluluklar için emek verdik..

Son oldu ümitler tükendi dedik,
Nafile tükenmedi o günleri de gördük,
Gönlü yeni güzel birsine verdik,
Gönülden sevgilere sevgi ekledik...