Umuda Doğru

sığınaklarımda yakaladığım ölü bir kuşsun sen
çırpınırken gözlerim cellada dönüşen adımlarına
bir kez olsun dönmeni istemedi
(sence) ucuz aşk romanlarını ansıtan ellerim

siyah beyaz fotoğraflar biriktiriyorum sayfalar arasında
bir mandolin silüeti düşüyor kimsesiz avuçlarıma
çekip gidiyorum
yine de hayat bilgilerimi sana vermiyorum
küsüp ağlayacağını bile bile

ama bir avuç kelebek toplayıp
kırgın yüzüne göç etmek istiyorum eskisi gibi
ve sıçrayan içimin tenha sessizliğinde
gözlerimi yüreğine gömmek istiyorum

savrulan bir teknesin sen durmadan kayalarda parçalanan
hep gemilerin koynuna giriyorsun
haklısın
yılgın denizlerde su yüzüne çıkan bir cesedim çünkü
kumsala vuran ölü bir balık

soruyorum şimdi sevdam
bugün ne kadar daha eksilttin kendini benden
seni yüzde kaç uzaklara düşürdün içimden

yankısı yansıyor aynalarıma ellerinin
yine gidiyorum, dönmemek için
belki

belki çoğalır adımlarım
umuda doğru
sana doğru

Ali Kemal Tanyıldız