Umuda Doğru Direniş

Hiçbirşeyi Hatırlayamıyorum ..
Söyleyemem ßu Gerçek mi Rüya mı ..?
Çığlık Atmak söylemek istiyorum içimin depresiflerini..
Tavırlardan bıktım usandım ..
yoruLdum Artık .. yetti bu hayatta..
direnemiyorum .. kırıldı direncim
hiçbir şeyi hatırlayamıyorum ..
ben neler yaşadım..
az mı çektim bu hayattan..
gidenler .. kalanlar .. yok olanlar ..
herkes.. hiç kimse .. hiç birşey..
kimseler gelmedi.. kimseler uğramadı kapımdan içeri ..
beynimden .. kalbimden.. bedenimden..
Hiçbirşeyi Hatırlayamıyorum ..
geride bırakılan hep ben oldum
gidenlere göz yaşı döken de
ağlatıldım ..
hep atıldım bir köşesine hayatın ..
odamın köşesindeki şişeler gibi ..
karanlığa gömüldüm ..
usandırıldım .. depresifleştim ..
yok olmaya hazırdım ..
her gözümü kapayışımda
bir boşluktaydım...
birisini arıyordum.. beni bu dipsiz kuytudan kurtaracak
hiçbirşey hatırlamıyorum ..
ne hallerdeyim ..
depresiflerde..
düşüncesiz tavırlar..
can sıkıntıları .. karanlıklar .. dipsiz kuyular ..
bir azabın içindeyim ..
kurtarırsa sevgi kurtarır beni.
tek umudum du şu an için..
beni bulur mu dersin..
gelip el uzatır mı bana..
sevgiler .. sevdalar .. umutlar ..
gidenler yok ..
kalanlar çaresiz ..
umut beklemekte şüphesiz ..
gel kurtar beni bu azaptan diye haykırırcasına ..
bekliyoruz umudu ama gelmedi hala .
umudun gelmesini beklemekte bir umuttu sanki.
çaresiz değildim belkide
pes etmek en kolay çözüm gibi gelsede..
devam diyordum içimden
devam etmek ..
hayata mı ..?
acılara.. azaba mı ?
artık benim için ikiside aynı anlamı taşıyor ..
umutsuz nice insan gibi kör bir karanlıktayım ..
yolumu bilmiyorum .. nereye gidiyorum ..
yinede ben benliğimi kaybetmedim..
yılmadım savaşıyorum.
göğüs geriyorum tüm acılarıma..
kayıp bir kent ..
kayıp umutlar ..
depresifimi atıp ..
yürüyorum umudun üstüne ..
bu bir çağrıdır .. bu bir direniştir..
umudu isteyenlerin .. azaptan .. karanlıktan kurtulmak isteyenlerin direnişi..
gömüldüğü kuyudan cıkmak icin ..
parmakları kanarcasına ..
gökyüzüne tırmananların direnişi ..!