Umut

Biliyorum,
Her yanımız karanlık sır...
Biliyorum,
Ruhumuzda,
Acziyet ve karanlık sırlanmış
Belki,
Belki fiili muhtevamız
O, hiçbir rengi olmayan,
Hiçlik tarafından sarmalanmış,
Ruhun ve beynin,
Öz iç muhasarası,
Sınırlandırılmış...
Belki de zerraî kaidelere bağlı,
Her biri bir şiir olacak,
Her zerremiz satırlandırılmış
Ve sınıflandırılmış...
Kendi özümüzün savaşı
Bitmiş,
Kendi özümüzün
Savaşsızlığı ile savaşmaktayız,
Belki de...

Belki,
Belki de kaybolduk...
Belki de kor olduk,
Korvari biçimde içimizi yakan
Biçimsiz bilinmezlikten
Mütevellit...
Fikren ve ruhen kaybolduk...
Belki bu yüzden,
"Ya hep ya hiç" kafasıyla,
Vücudumuz da kaybolsun istedik,
Madden yahut manen...
Belki de huzuru bilmeden,
Bilmeyi dahi bilmeden,
Huzursuzlukta bulduk
Daha doğrusu karanlığın
Bilinmezliğini huzur zannettik
Belki de...
Kaybolduk vesselam...
Kayınvari bir edâ ile
Ayın ziyâsına tutulurken,
Kaydı gitti gırtlağımızdan,
Nice haykırışlar...

Kaybolduk vesselam...

Kaybolduk lakin,
Hiçbir zaman yok olmadık,
Yokluk, içimizi katran gibi sarsa da
Ve unutmayın, çünki ben unutmadım
Hala...
Har olsanız da,
Kor olsanız da,
Kar olsanız da,
Kaybolsanız da,
Yok olmak da isteseniz,
Unutmayın!
Yaşanacak yıllar,
Yılların değiştireceği,
Nice dipler ve uçurumlar,
Var...
Ve yine unutmayın!
Yaşanacak bir hayat,
Mamafih,
Yazılacak her zaman,
Daha fazla şiir var...

21.07.2023

11.28

https://youtu.be/cut-un_nbC0?si=Lec7LfkpzmDX0p_H