Umut..

İnancını yitirmiş bir yolcuyum, önümü göremediğim..
İnsanümidiyle mi yaşar?bunu özlemekteyim..
Hep yeniden başladım diye en başa dönmekteyim..
Ama hep aynı yerde, yine herzaman tükenmekteyim!
Sesler geliyor kulağıma gerçek olan
Ama işitememekteyim..
Hep bir şeytan var içimde haksızı savunan
Gerçekler var gözümde doğruyu koruyan
Bir de; ben var içimde benden öte..
Yolunu kaybetmiş, hep kaybolan!
İsyanlar kopuyor gökyüzümde, yollar karanlık!
Hiç bitmedi, bitmeyecek mi bu yalnızlık?
Doğrularım kaybolmuş, yalanlarım aydınlık!
Yeter artık!Taklit yapmayın bu mu insanlık!?
Bu kalan yolun sonu nereye çıkar acaba?
Yalancıdır gülümsemeler, belki de boşunadır bu çaba!
Çaresizliği ardına gizlenmiş yolcudur kabaca!
Bağımlılık yapmıştır, bu bir isyan, bu bir heba!
Çıkarlarını gizleyemez bu insanlık!
Denizde boğulur isteyerek bu bir sazanlık!i
İçimde büyüttüğüm korkularımdır pişmanlık!
Yaşamayı tadamadığım bu korkunç karanlık
Biir gün bitecek umutlarımlayım...