Umut

Umut ufukta görünen ışık
Hadi yürü arkadaş
Yol uzun adım kısa
Varmak istiyorsan menzile
Umudun ateşini durma,
Sönmeden besle.

Ne fırtınalar eser, bu ateşin yanında
Kar, dolu, yağmur; afet üstüne afet
Neden sönmez bazısının ümidi;
Görür çünkü o kişi,
Daha varmadan hedefi.
Aldırmaz kimseye bilir ki;
Yaşamıştır en doruk noktasını,
Aklı kalbi ruhu doymuştur.
Gönlü çoktan kanatlanmış
Varmıştır ülküsüne.

Zaferler kazanan komutan sözüdür ha,
Geldikleri gibi giderler demişti ya;
İşte umut böyle bir şey.
Katıksız inançla beslenir,
Görmeden sevilir, bilmeden bilinir.
Bu öyle bir anlayış ki
Umudu olmayan
Baştan kaybetmeyi isteyen kişidir.

(Aralık 2009)