Umut

Yaşamanın adıydı umut
Ölüme arkasını dönüp yürümekti
Geceye aldırış etmeden günü yaşamaktı
Umut yarındı, yarını yaşamaktı

Umut gözlerden akan bir damla yaştı
Bir kalbin sessizliğe gömülmesiydi
Başka kalplerin atmasını sağlamaktı
Umut bir babanın fedakarlığıydı

Umut can vermekti
Güvenmekti tanımadığı kalplere
Yürümekti sevdalısına karanlık bir yolda
Gitmekti arkada sevdiklerini bırakarak

Vazgeçmekti umut mavi gökyüzünden
Denizin üzerinde uçuşan beyaz martılardan
Boğazın serin sularından
Gelin edasıyla duran istanbuldan

umut geceye merhaba demekti
kadere boyun eğmekti
anılarıyla gözlerini yummasıydı karanlığa
umut ölümün kendisiydi...