Umut' Bu Çağda, Yerde
Yastığımız taşlardı kuru yer döşeğimiz
Rüyalarda tutunduk gördüğümüz renklere
Dörtnala at sürdüler, kırıldı beşiğimiz
Zamanı tutamadık bağlayarak denklere
Gün ertesi değil de, günün ta kendisiydik
Alnımıza doğrulan ateşli silahlardı
Sanki biz bu milletin en son ikindisiydik
Sabahların sisinde sökülen iflahlardı
Erguvan umutların yaprak döktüğü kıyı
Dalgaların yıktığı yar duvarı bizlerdik
Yine dalıp düşlere duyup eski şarkıyı
Şafağın atacağı sabahları özlerdik
Geceyle gizlenerek umuttu perdelenen
Umut; bu çağda, yerde, en değerli gömüydü
En çok güven duyulan her zaman da elenen
Namertler gülüyor ya bu merdin ölümüydü
Nasıl ki olgunlaşıp dalda durmaz ise dut
Bizim de elimizden kayarak gitti umut
(09.10.2012 / Elazığ)
Nasıl ki olgunlaşıp dalda durmaz ise dut Bizim de elimizden kayarak gitti umut
Tüm umutlarınızın gerçek olması dileğiyle. Gönül sesinizi okumak güzeldi.Kaleminiz var olsun efendim. Saygılar.
Geçmiş ve gelecek arasında geçen zaman ve tükenen umutlar, oysa eski devirleri hep duyuyoruz ve okuyoruz, insanlar daha bir sevecen daha bir mutlu, üstelik çok fazla sahip oldukları bir şey de yok. Şimdilerde ahlak ve gelenek görenek hak getire. Güzel ders çıkarılacak bir şiir kutlarım yürekten Güneri bey...👍😙👍
..büyükçe bir ayna tutmuştu üstad yeryüzüne görmek istemeyene de umarsızcaydı ama ellerden kayıp gidenin adı umutsa umutvardı yine de teşekkürler şiire saygı sevgiler tebrikler...
Nasıl ki olgunlaşıp dalda durmaz ise dut Bizim de elimizden kayarak gitti umut
Muhteşem bir anlatım,enfes bir çapraz kafiye,kusursuz bir hece şiiri. Yürek sesiniz daim olsun;Güneri Şairim. Varolun.
Umutların hiç solmaması daima yeşermesi dileklerimle kutladım kaleminizi ve yüreğinizi... Saygı ve selamlarımla.......