Umut Çocukları

Ben komando değilim, suratımın kirli olduğuna bakma.
Gösterime yeni girmiş filmin afişi de değilim.
Kirli sakalı yırtık pantolonu artist miyim neyim !
Aynaya baktığımda şu tipe bak dedim.
Yaş 15 yolun yarısı desem, gülünç olur o kadar doluyum yani.

Ekrem ağabey üç gündür yok ortalıkta.
Bazen kendisi gibi yorgun pencereden başını uzatır,
Umut evladım bakkaldan bir...!
Tamam ezberledik bir gazete süt ve ekmek derdi.
Ekrem ağabey has adamdır. Şair ve gönlü pektir kimseye ilişmez. Son zamanlarda artık yazmıyor kalemine küsmüş, yazar furyasına o da girdi sanırım.!

Yüzüm hala kirli ve yırtık pırtık kıyafetim de benim ne olduğumu tamamlıyor.
Ulan feleğin cilvesi olduk madara olduk el aleme diyesim geliyor.
Ama hayal olmaktan öteye geçmiyor.
Anlayacağın isyan bayrağı da bu gezegende para etmiyor.

Akşam oluyor yorgun bedenler eve dönüyor.
Elerinde poşetler dolusu yiyecekler ya da kıyafetler var.
Belediye işçisi Orhan tek hamleyle bütün sokak lambalarını açıyor. Aydınlattın da aydın olduğunu mu sandın Orhan ağabey.
Havada soğudu...
Yine hava durumunu sunan abla beni yanıltı
Hani akşam serin olacaktı?

Elinde bilgisayar oyunu
En son bir yorgun beden daha evine girdi.
hemen pencereye yanaştım belki oyunu izleyebilirim diye.
Hava da ben buradayım dercesine keskinleşti soğudu, soğudu, soğudu...

Son soluk ve tek ses
Baba bir ses duydun mu? Sokak kedisidir oğlum sen devam et oyununa.
Hayır ağabey o bendim yani umut çocukları
ahh be abla hani akşam serin olacaktı. alacağın olsun. Ha bu arada, şair Ekrem ağabey benim gibi Hakkın rahmetine kovuştu.


Bütün sokaklarda çatısız penceresiz olanlara ithaf ediyorum.

08-01-2010 pm 11:00