Umut Daima

/gün olur
sombahar vurgunu solbahar yorgunu bir şair
dizesini eker bulutlara
aşk yağar başına
anlarsın
nedendir yüreğinin ağrısı/

gün doğar
ağır ağar sancıdıkça seher
üstümü örter uykular
yüreğim dar
sığdıramam
anasız babasız çocuklar
duvar diplerine sığar

solar dallarda hayat
deniz rüzgar bekler
dağlar boran
ellerimi tutuşturur ellerine
sevda kaçağı yangın yürekli bir gelin

sıtmalı sarılığın çöl gezdiği ovalarda
son türkmen göçmez
obalar yengin
bir aşık perde perde
mızrap vurur döşüme
kervanlar bozgun şimdi

her şey biter
gelip geçer
bir birinden habersiz
çok çok uzak düşlere kanat kanat kuşlar göçer
balasını yitirmiş bir maral g/ezer yüreğimi
meler de deler ciğerimi
meler de sızım sızım çiğner cesedimi

kağıttan kaleler yaparım umuttan burç
k/ağıttan k/alem yırtılır
üstüme yıkılır her suç
hayli zamandır dünya haline
bakıp aradıkça avunç
beynim uğuldar
buhurdan kaynar
düşer damla damla
gözlerim çaresiz akıp
k/ağıt ile k/aleme dökülür

söz çok ya
dudağa sus takıp
zamanın unuttuğu yastayım


en dağlı yanıma haber sal
nasır salsın yüreğime
sızlamasın

başımda duman
bağrımda sevdan
ellerimde yaşamanın aynı ağır sızısı
aşk diye haykırdığım
sevmelerde yitirdiğim
suskun yüreklim
aç sineni baş koyayım
dağılayım efkar efkar

gün gelir
ölür sürüsünden sürgün bir çoban
kırılır kaval sesi sazlıklarda
dilsiz
kayalara iner keklik sürüleri
kızıl bir şahin son deminde düşer gökten
biten masalların üç elmasından habersiz

kılıç balığına öykünmüş bir sumru
denizlere haykırır albatros çığlığıyla yalnızlığını
yorgun balıkçıların ağlarında ekmeğin hasatı
yarın düşleri katık çekilir kayıklara
heyamola heyamola umut nakaratlı

umut yorgun
dağlı yanım sahillerde durgun
bir siren kendi cesedini dalga dalga
atar kıyılara
öfkeden köpürerek

denizler vurgun
dağlar uğru
şehirler harami şimdi

/çocuklar uyuyor dünyanın her yerinde
söndürün tüm ışıkları
bildiğiniz tüm dillerde
söyleyin ninnileri

bakmayın nefes almadıklarına
duymadıklarına
görmediklerine
üşümediklerine

ölmediler
ölmeyecekler
uyuyorlar
düşlerde büyüyorlar
şizofren sanrılarım gibi
umarsız /


gün kendini güneşe keder keder ç/ekerken
penceresinden genç bir kızın
ay b/akar
ilk öpüşün yangınıyla
büyülüdür zaman
durur tüm saatler sevişmelerin koynunda
çırılçıplak

sahiller tuz buz
hırçın
hınca hınç k/almış deniz
dalgalar sedef

yüceler sis pus
dağlar yolcu komaz artık
geçitsiz
iner gazele hazan
boğazım kör bıçaklara hedef

bozgun üzgün b/akar sel sel bulutlar
sol yanım bozgun bahar
sağ yanım dağlı şimdi


çocukluğumun siyah beyaz s/olgun ç/ağrısında
kırık umutlar dağılmış bir oda
sıva sıva dökülürken gözlerimden
yeşil yeşil
çeyizi sandığında katlı kalmış bir gelin
kan revan içinde bir köpek
kör topal ak bir kedi
özgürlüğe uçurduğum güvercin kanatlarına takılıp
düşer c/ansız önüme
tüm umutlarım
çağrılarım gibi
yanıtsız

gün geçer
yüreğim
yağmur içer her doğan bahar umut diye
ne çok yanıldım
ne çok aldandım
ne çok süreklerde
solan bahar sarılığına sarılıp yaprak yaprak
döküldüm
tükenerek büyüyen her akşamın solumunda
toprak kokardı türküler yüzüme
ve dostlar
unutulmuş
ve dostlar unuturmuş

ağzımdan burnumdan yaralarımdan
sel kumuna umut k/atacaktım
gülerek
faydasız
sonbahar değil artık
vakit solanbahar şimdi

/yürüsem geceye
vursam dizelerim
karanlık bin parçaya bölünür mü
daha gün doğmadan
be hey yüreğim
böyle çaresiz ölünür mü

yardan uzaktayız
yar bize dargın
yaban ellerde yaban bakışlar altında yorgun
ellerimin kuytusunda hep o yangın
dost eller arar tutuşmaya
umut bu gün değilse elbet bir gün
daha yanmadan kor alev ey ömrüm
böyle sönülür mü/

ey benim yaz bahar dere akışım
su gibi berrak hayat bakışım
deniz dalgalı
ay hareli
yüreğimin sevda sürgünü
çöl yangınım
umut diyorsun
bir parça umut
ekmek gibi
su gibi
kahve fincanında fal
tortu gibi
sarmalanmış pılı pırtı
yoksulun sırtı gibi
teknelerin peşi sıra çığlık çığlık
martı gibi
umut diyorsun



umut sende
bende değil
tutun güneşe
yarına çoğal
umut yarına
umut yarına

umut büyüt
umut kuşan
davran silahına
silahın yürek
sür kurşunu namluya
kurşunun sevda
her dizen bir muşta
sakın sakınma
hayına hırsıza puşta
korku sal
insan kalana
yarını muştula
?merhaba'

ve unutma
ister ömrüne yaz bahar
ister solan bahar dolansın
isterse karakışlar dönsün başına
vakit daima umutta
vakit umutta
vakit umutta
umut şimdi


/gün gider
gözlerin gözlerin s/iner yaylalara duman
aheste çeker nefesini zaman
düşer ömrüne hazan
anlarsın
tüm dünler ve bu günler yarına umutta
tüm sevdalar kavgalar yenilse de zamana
umut daima/