Umut Diye

Hoppala oldu bu yalan dünya,

Değer vermek yetmiyor bir kıza,

Zindan oluyor yaşam son olunca,

Hiç değmiyor değer vermek kıza…

Naza çekenler, zamanla anlarlar,

Almayan uzun zaman yaşananlar,

Gönül umutla kendisini hep arar,

Değer vermek istemez ama neyler…

Sevgini verirsin anlatırsın,

İster özlemler artık sonlansın,

Olmuyor gerçek seven ne yapsın,

Çok değer veriyorsun anlatamazsın..

Bağlandı mı fazla bağlanıyor insan,

Sonu gelmeyince oluyor hüsran,

Acılar veriyor istemesek de yaşanan,

Sonu gelmeyen sevgilere el aman…

Kalbini verirsin kendi elinle,

Sevgilerin kalıyor artık seninle,

Verdiklerin gidiyor artık kalmıyor elinde,

Sona varmayan sevgiler benim neyime,

Gel geç dünyası işte burası,

Sonunda olunuyor yaşam maskarası,

Olmuşsun sevgilerin fukarası,

Ne yapalım görülecek bundan sonrası..

Ağlamalar inlemeler fayda etmiyor,

Güleyim desende içinden gelmiyor,

İçinde olanları hiç belli etmiyor,

Ne olursa olsun hayat devam ediyor..

Oldu bir kere dersin kenara atarsın,

Yeni umutlarla yarına yine bakarsın,

Kimse yok yanında hep yerinde varsın,

Gönül bu yaşanıyorsa hayatta varsın..

Yaşamda var olsun yok olmasın sevgiler,

Kendin istemesen de gönüller hep sever,

Ne yapalım yaşamda hayat akıp gider,

Umut diye, diye ömür yok olur gider…