Umut Hala ışıksa

çiğ süt emmenin de bir sınırı vardır
herhalde
kahpe zamanlar
da da..
asılacak ruhun imtiyazı
da
olamaz
ki
kalp..
görüntü belki satılmışlığa
bir
zırh
olsada..
başına gelecekler
eninde sonun
da
malumiyetin icab gereği..
yüzünde ki kin
çirkinliğe
nabız atıyor..
inancı
kurtuluşu zindan da pare pare..
çalsa da kiliselerin çanları
dan dan dan..
o
aslında
yalandan biraz zan
biraz şeytan
yeteri kadar da bulanmışlık kan..
hesabı kitaba dönüşmez
artık,
yağan yağmurlar da
ne
çare,
temizlik arda yetişemez
kayıp yüzsüzlükte..
geri vitese takmış,
acab
daha nereye kadar..
yamaçlar bekliyorlar dört gözle,
intikam tamtamları
zaruriyet
gibi
olsada,
arzunun tek diyeti galiba..
denmez neyim..
düşünülür neydin
köprüler atılmadan
şu ömrün gazabın da..
gidelinecek
tek
yer
o
da
bir avuç toprak
soğuk mu soğuk ,
bir tutam umut
yok mu yok
denmesin
hissederken yüreğin
de
sıcaklığın hoşnutluğunu..
sanılmaması gerekir
gidildi diye,
varılmışlıktır aslında hala
geçerki olan,
belki akıllar da,
belki
hatıralar da,
en önemlisi değil midir
ki
olmak
gönlün kalplerin
de,
kalpler de
güzelliklerle iyiliklerle,
sana senden
tek
kalacak
olan
daha ne isteyebilir ki insan,
olmaması için
pişman...

(Berlin,04.08.2015)