Umut Mu Veda Mı

Belki tutarsın diye verdiğin sözlerini
Unutamadım inan o güzel gözlerini
Kaçırmadan son defa bu aşkın trenini
Bekliyorum umutla geleceğin günleri

Niye hep uzaklardan bakarsın sessiz sessiz
Bense seni beklerken kimsesiz ve çaresiz
İsmini andıkça dilim kalıyorum nefessiz
Dermanım tükeniyor gözlerimse çok fersiz

Son bulsun vuslatımız sılaya dön istersen
Bekliyorum seni ben yuvaya dön istersen
Açtım ellerimi bak buraya dön istersen
İstemiyorsan beni saraya dön istersen

Vedalar hüzünlüdür elveda diyemem ben
Biliyorum seni de gitme kal diyemem ben
Alışamam sensizliğe unuturum diyemem ben
Mutsuz iken sen hep mutlu ol diyemem ben

Sen de terk edileceksin Gülhane parkı gibi
Gün olur devran döner değirmen çarkı gibi
İsminse dudağımda eski bir şarkı gibi
Bu ayrılık beyazla siyahın farkı gibi

Belki de son mektubu yazdım şimdi kağıda
Açarken sen bu zarfı solu da bir sağıda
İsmimi son bir defa anarken bir ağıda
Mezarımın fark etmez bahçesi de bağıda

Bakmadın bir kez olsun benim için şöylece
Çok şey mi istiyorum bir Fatiha sadece
Mezarımın taşına bakarken sen öylece
Aşkımızda son bulur senin için böylece

Hayatta hep yalnız dı yalnız yaşadı dersin
Örnek al bu ölümü buda senin son dersin
Artık sende yalnızsın şimdi benden betersin
Ardına bakma dan yürü anca gidersin