Umutlar Bahşet Bana

Doldum taşıyorum hüzünlerimce
Göz torbalarımda mazi izleri
Göğüs kafesimdeki derin dehlizin
En kuytu köşesinde üstü silinmiş hatıralar
Kalmış öylece avuçlarımda
Tarihi yüreğimi paralayan
Parça pinçik kahkahalar...

Sığındım İstanbul ananın kollarına
Kollarında ağlıyorum gülen birisi uğruna!
Eşkâlimden düşen bin bir ifade
İçlerinde ölesiye bir yüz saklıyor.
Uzak coğrafyalarda sınır iklimlerinden
Bir fırtına sokuluyor sonra
Yakın anılardan bir güz sonbahar
Bulutlarıyla beraber gözlerimde,
Gözlerimde bin bir yaş içinde...

Bağladım bak bütün kanatlarını güvercinlerin
Çırpınışların ertesinden haberler ver bana
Bu kansız bekleyişin öncesinden hatıralarla
Hayaller sonrasına umutlar bahşet bana...