Umutların Tükenişi

Söndürdük bu gece feneri

Sahilde bile oturamadık

Uzaklardaydık

Her şey güzel giderken

Birden dipe vurduk

Pırıl pırıl umudumuz vardı

Sıkı bir arkadaşlığımız

Herkes ibret alırdı

Kimileri bizi anlatırdı

Şimdi geceleri boş sokaklarda

Pencereden dışarıya bakıyoruz

Belki hayalimiz gerçekleşir

Eski yaraları tekrar sararız

Umutlarımızda tükendi hayallerimiz

Yüzümüz gülmedi

Gülemedik bir türlü hayatta

Sitemimiz insanlara

İnsan olmayan insanlara

Her seferinde mücadele ederken

Şimdi pes ediyoruz

Çaresizce bize yardım edecek

Hayallerimizi düşlüyoruz...