Umutlu Düşler

Anadan babadan ayrı ömürler
Bir bahçe içinde oynaşır güler
Kimi çocuk olmaz oyun çağında
Büyümüşte yavrum gelin olurlar

Sahte hayat bile vermiyor kıymet
Soğuk kış gecesi kopar kıyamet
Dürüstlüğe dem vuran şu Ademler
Aş ekmek istemez selam bi zahmet

Bir birine emanettir yürekler
Abla olur ateşleneni bekler
Bilmediğin onca yuva çocuğu
Kimi kalbe nur olur iner.

Hayatın kavgası çocuk yaşında
Kimi cahil kimi aklı başında
Kimisi yok olur sinsi gecede
Macera peşinde köşe başında

Acı feryat çıkmaz şen bir yuvadan
Seni böyle yazmış desem yaradan
Böyle yazgı yazılmayacak belki
Cehalet çekip gitse dünyadan

Anadan babadan yoksun çocuklar
Ne kadar var desende
Aklında yoklar