Umutsuzca Bekle!mek---

sımsıcak bir rüzgarın içimi üşüten yanı
ellerimi hissediyorum teninde
yaşamaksa içinde bulunduğun anı
sonunda yaşlansak bile değilmidir ki eninde...
/sonunda...
kalbi ben de biliyorum onunda
yolunda giderken herşey
kaybettim seni aşk yolunda
nedenini bilemediğim herşey
tütüyorken burnumda
konuşamamak...
öylece bakakalmak karşısında,
tek bir söz dinlememek
dokunmuşken dudaklarına.
tapmak ateist olupta inanmadığın herşeye
bir gün anlamak gerçeği
söylemesi zor dile
onu sevmek bu kadar hissi miydi diyorum
kendi kendime...
ve sonunda kendimi kaybediyorum
kalabalığın içerisinde...
bir gün hesap vermek geçmişine,
kim korkmaz ki geçmişinden
sen de korkmuyormuydun
-geç-mişinden
kestirip atmak hüzünlerimi vücudumdan
seni nasıl atabilirdim ki ruhumdan,
böyle bir yüzüm olmayacak
bir daha sana bakabilen...
sözüm işitilmeyecek bağırsamda
senin için söylenen
elveda deyipte çekip gitmek
istemeden...
ya da istemeden
elveda denmesini beklemek...
umutsuzca bekle!-mek