Umutsuzluğumun Çıkmazı....

Ve bir sonbahar gününde
Dökülürken yıldızlar
Gözyaşlarımla birlikte
Yine yüreğimde hicran
Yine başucumda hüzün el ele...




Başkalaşmış artık gönlüm acıdan
Yorgun düşmüş yüreğim sonbahara
Ve her sabah kalbimde
Senin kor gibi yangının
Savuruyor yüreğimi gecenin yakamozlarına...




Sabahın tılsımı zindan olmuş bana
Güneş doğmadan
Batırmış benim umutlarımı
Zaten kimden umut bekleyebilirim
Kendi çıkarları içinde
Çoktan kilitli kalmış bile insan...




Yar desem anlamaz benim halimden
Çoktan başkalarına değişmiş beni
Zaten aşk denen şiirde yalan
Bilmem ki kim kurtaracak beni bu umutsuzluktan
Bir sen varsın bilirim
Ne olur kurtar beni yüce yaradan...