Umuttan Adalar Yandı///senden Sonra
UMUTTAN ADALAR YANDI///SENDEN SONRA
Çocuktuk umutlar sımsıkı sarılırdı
Boynumuza
Biz umutlara yolcu
Umutlar yol alırdı, hayalden rıhtımlara
Deniz köpük köpük savrulurdu altımızda
Teknelerimiz yol alırdı lodosta fırtınada
Umutlara yolculuklar vardı
Çıkmaz sokak aralarında
Küçücük bedenlerimizde
Ufuklara sığmayan umutlarımızla
Hiç su almadan ilerleyen teknelerimiz
Varırdık umuttan adalarımıza
Kimimiz doktordu, bazımız mühendis
Çoğumuz bitirim delikanlı olacaktı
Tayyar ağabey gibi
Sevdiğimizi de aldık mıydı?
Be heyy
Hayatı yaşayacaktık
Anlayacağınız hayata tutunmaya çalışacaktık
Birçoğumuz tutunamadı hayata bile
Bir kaçımız ise
En azından gördü bir yerlerden
Çıkamasa da umuttan adasına
İzledi hüzünlerle
Mutluluk mu çıkmaz sokağa kilitlenip kaldı
Ufuklarımız daralınca
Umuttan adalarımız yanınca
Sokak umutlarımızı içine aldı salmayasıya
Serdar ın umutlarına dar geldi yaşam
Toprak onu Nihal den daha çok sevmiş olacak ki
O toprağa verdi umutlarını ölümüyle
Hasan mühendis olacaktı da
Babası okutamadı fakır haliyle
İki çocuğuyla fakır fukara şimdi mahallede
İrfan, ne sesini duydum yirmi yıldır
Ne kendini; gördüm resimlerin haricinde
Hüseyin tayyar ağabeyinin bıraktığı noktadan
Devam ediyor kaldırımlarda kabadayılığa
Ne bir evi var başını sokacak, nede biri halını soracak
Rümeysa da gittiğinden beri kocaya
Hüseyin tarumar sokak aralarında.......
Ben ise malum yaktım hayatımda ne varsa senden sonra
Bir yanım gurbet, bir yanım varamadığım sıla
Bizimde umutlarımız vardı herkesin olduğu gibi
Küçücük bir ev, pembe panjuru olmasa da
Bahçe sı olmasın razıydık ona bile
Çocuklarımız olacaktı daracık sofasın da
Ama gel gör ki sen bile çekip gittin
Sığamadık gördün mü umutların arasına
Yapayalnız ömrümde vezil yalnızlıklar şimdi
Bana dost, bana sırdaş, birde yazmaya çalıştığım üç beş satır var
Kalan hayatımda,
Birde üstüme üstüme gelen, şu ışıksız duvarlar
Senden sonra senden sonra....
Ve tek kaybetmediğim yarım bir umudum var hala
Yalan olsa da, umutsuzluğun içinde olsa da.
Birde alabildiğince gözümün işiği
Baktığım her yerde, senden doğmamış
Ama sana benzeyen çocuklar
Senden sonra senden sonra...
Birde boğazıma sarmalanan şu lanet aksırıklar son kalanlar.....