Ünleyen

Mor denizleri köpürtüp

Küskünlüğümü yıkadığımda

Savaşmaya hazır bir zihin taşıyordum

Bir ağaç dibinde mola verip

Palamut doldum

Hayalhanemi bir şenlik sardı

Yürüdüm

Özlemlerimle

Kumdan kalelerin mimarıydım

Dağılmak adettendi biliyordum

Bilmediğim tek şey

Cebimde biriktirdiğim küçük taşlardı

Adımlarımı yokluyordu sahil

Hüzünlerim ve sevinçlerim adına

Yürüdüm

Sevginle

İpek yolundan geçirdim düşüncemi

Koza olmak için biraz yaprak

Biraz çocukluğum

Hayat dokuması usta ellerden

İşlenmemi sevdim

Örüldüm karanlığa ulanıp

Yürüdüm

Gündüzle

Sesler geldi kulağıma

Hepsi de sana dair

Bir ucu sonbahardı hep şiirlerin

Gel diyordu sesin

Gazel doluydu toprak

Aldırmadım hiç

Yürüdüm

Eylül' de