Unut

Hep başa sarıyor 

Adımlarımu saydığım 

Tüm yollar 

Yaslandığım her duvar 

Artık enkaz ruhuma

Boş yere kanma yüreğim

Hangi rüzgar unutturabilir ki

İhanetini

Yirmi altı kez zincire vurdular da yüreğimi

Ölmedim

Kefaretini ödedim de her bir nefesin

Gözlerinde gülemedim

Bu keder

Ya da kader...

Ellerim dokunmazsa bakışlarına

Gidersin sandım

Ben seni adımın altı harfiyle terk ettim

Dördüne kazınmış ruhun

Silemedim

Hep senden esiyor bu rüzgar

Artık unut

Adını yut

Söyleme 

Umut

Acının dallarına güneş vursa da

Açmaz çiçekler...