Unutabilir miydim ?

sen yoktun......
bundan sonra da olmayacaktın benim için,
yaşanmışlarım benimle kalacaktı,
mecburdum buna,
ya yaşanacaklarım..... ?
onları nereye bırakacaktım ben.....
sana emanet edemezdim,
çünkü hiç bir emanetime sahip çıkmadın sen,
gözün gibi bakmadın,
hırpaladın, parçaladın.....
oysa öyle saf ve masum hayallerim vardı ki benim,
mesela anne olmak istiyordum ben,
senden bir parça taşımak,
sonra o parçaya nakış nakış seni işlemek,
mesela dert ortağın, can yoldaşın olmak
hayatına yük değil inan,
yükünü hafifletecek parçan olmak.....
mecburdum....
yaşanacaklarımda benimle gelecekti...
terk edemezdim onları,
eğer terk etseydim senden ne farkım kalırdı ki !
sonra yaşanmışlarımı bir yanıma aldım,
yaşanacaklarımı diğer yanıma,
öyle ağırdı ki yüküm......
git gide de ağırlaştı inan.....
kimsenin gözüne bakamadım,
kafamı kaldıramıyordum bu ağır yükten,
kimseyle konuşamadım,
çünkü sadece nefes almaya yetti gücüm.....
ya sen ?
yol almaya çalıştıkça yolumu kestin,
hep tekrar hatırlattın onca yükü bana,
düşünsene sevdiğim,
sence o kadar ağırken omzumdaki yüküm,
hatırlatmana gerek var mıydı kendini ?
unutabilir miydim ?


16.09.2007