Unutacağım
Kötü besteler yazıyor yine
Kalem utanmaz
Arsız
Kırılgan hatıralar bir mektubun içinde hapis
Firara yeltenecek sanki her kelimede
Dalgın gözlerim yine akşamdan kalma
Mahmure bakışlarımda uykuya hasretim
Gün geceye evrilmekte
Yanıp sönen sokak lambası
Hepsi yorgun
Halime acımakta
Bir ses ... öyle derin ...
Haykırırcasına
Yine tutmuş elimden
Sürüklemekte benliğimi
Ah çiçeklerim ne çok özledim sizi
Penceremin önünde şarkı söylerken eşliğinizi
Bağrımı delip geçen neydi
Bir veda böyle sızlatır mıydı
Şu acıyan kanayan
Keskin bir yaranın izi
Değme ,dokunma
Unutmadım daha
Daha unutamadım yani
Bir kaç gül kokusu
Bir fincan kahve
Şimdi çalınacak işte dilimde ki eski türkü
Mırıldanıyorum yine
Unutma;
Unutmadım daha
Yollar ayyaş , yıllar kederli
Kader mahkumu yüreğim
Çeker başa geleni
Sokaklar yalancı
Sanki şu kaldırımda ağlaşıp gülüşen biz değildik
Canı sağ olsun ..
Değme dedim ya
Saatler firarda
Üç beş adım kaldı
Şimdi unutacağım..
Hatıralar ne kadar kırılgan olsa da unutmak kolay mı şair tebriklerimle
Tebrik ederim Cennet şairim. Gayet şık bir şiir. 🍀
Anlatı ve tasvirler çok güzel ve bir kentin tüm sokakları,yazılan satırlara ,kalp aralığında,şahit olur,
Kutlarım .
"Üç beş adım kaldı Şimdi unutacağım.."
Duygusuyla, işleyişi ile güzel bir şiirdi. Finaldeki ' üç beş' ikilisi azlığı, az kaldığını tasvirlemek için güzel bir tercihti. Kutluyorum, kaleminize sağlık.