Unutacaktım Oysa..
Ayrılığın ertesiydi..
Ve zaman karabahtlılığına bürünmüştü yine..
Unutacaktım söz vermiştim oysa
Cümlelerim yalanlarımdan utandı yine
Unutuşlarım bile yalandı ama sen inanmaya razı bir gönül rızası
Yüzüme bir tebessüm yerleştirdim
Dışarı çıkacak seni unutacaktım
Bahçedeki asmayı suladım
Ama gözyaşlarım yarıştı her damlayla..
Başaramadım..
Ve bir ayna vurdu yüzüme gerçeği
Tebessümlerim bile eksikti artık
Hiç bana benzememişti suretim..
Işıkları kapadım yine
Kendimden nefret ettim satırlarca..
Ezberledim yalnızca bir sözcüğü
Unuttum , unutulduktan sonra..
Geciktim ben hayatıma
Eşiğinde duruyorum ama sensizlik ağır basıyor
Unutamıyorum..
Ve sonra bir yağmur başlıyor
Pencereden süzülen damlaları izliyorum sessizce
Ümitsizce..
Unuttum ben unutulduktan sonra..
Ben unutmayı hecelerken yüreğimde
Ellerim buğulanan pencereye yazıyor yine adını..
Silsem silemiyorum..
Karanlık canıma yakın bir sırdaş sanki...
Kapatıyorum yine adın siliniyor gözlerimden
Ama sen yüreğimde baki..
Unuttum unutulduktan sonra diyorum
Ben değil cümlelerim yabancı..
yüreğine sağlık...kalemin dert görmesin... esen kal
Çok teşekkürler değerli yorumlarınız için 😊
Ellerim buğulanan pencereye yazıyor yine adını.. Silsem silemiyorum..
çok içtendi...yüreğine sağlık sibel 👍
hiç unutulmamak dileğimle,şiirini beğendim tebrikler,kardeşim