Unutamıyorum Seni

Bu akşam senin için vuruyorum toplara.
Istakamı senin için aldım elime.
Ya da senin yüzünden diyelim işte.
Bu akşam o toplara vurmak rahatlatıyor sadece beni.
Seni unutma hırsıyla vuruyorum.
Saatlerce
Saatlerce vuruyorum.

Ama seni unutmak mümkün değil biliyorum.
Çıkan seslerin kalbimin sesini bastırması dileğiyle yazıyorum bu şiiride.

Bir sigara yakıyorum,
Çıkan duman adını yazıyor gece karanlığına.
Seni unutmak istiyorum.

Pffff....

Bir daha çekiyorum koca bir nefes dolusu.
Belki seni tekrar hatırlatır diye.

Ben,
Ben seni unutmak istemiyorum bu gece.
Tüm söylediklerim aklından geçenlerdi yanlızca.
Kalbim son sözünü söylemedi daha.

Geçen gün büyük meşenin altında oturmuştuk seninle.
Gözlerinin içine baktım uzun uzun.
Sen konuştukça
Ben gözlerinin içinde kaybolmakla meşgul oluyordum.
Ela gözlerinin içinde dalıp gidiyordum.
Gözlerin kalbimdekileri hatırlatıyordu tekrardan.
Ama olmazdı,
Yapamazdım.
Söyleyemezdim sen başkasına yar derken.
Olmazı işte.

Offff....

Bi sigara daha yakıyorum şimdi.
Küller adını yazıyor kağıdımın üstüne.
Kalbim sancıyor külller düştükçe.
Ağlamaya başlıyorum.
Gözyaşlarım önce külleri sonra kağıdımı ıslatıyor.
Ağlıyorum işte.

Yine uyuyamıyorum seni düşünmekten bu gece.
Bi yanlışı düşünüyorum biliyorum.
Atamıyorum kanımdan bu lanet mikrobu.
Atmalımıyım onuda bilmiyorum.
Bunu düşündükçe gene ğağlamaya başlıyorum.

Neyse işte bu gecede karanlığımı adın süslüyor.
Tıpkı gözlerinin hayallerimi süslediği gibi.
Senin hayallerinide başkasının işte.

Bu şiiiride seni unutmak dileğiyle yazmıştım bu gece.
Gece bitti ama ben hala unutmadım seni.
Beceremedim işte...