Unutkan Bir Resim

Unutkan bir resim çizmek ister ressam

Dalgın akşam üstüleri
Mavinin yorgunluğuna yoldaşlık eden
Yıldızsız bir gökyüzünü çizmek ister

Yağmur sonrası
Çiçeksiz bir bahçede
Kokusuz kahverengi bir suskunluğu çizmek ister

Kaldırımların yalancı şahitliğinde
Silinip giden ayak izlerinin
Sahipsiz umutsuzluğunu çizmek ister

Kızılını soyunmuş bir geleceğin
Sarısını tutuklayan günlerin
Yasaklı resmini çizmek ister

Göçmekten vazgeçip
Buz beyazı bir gecede
Geçerken uzun bir türkünün içinden
Kanatları donup düşen
Ve
Ölümü kendisi seçen hayallerin resmini çizmek ister.

Oysa
Bir kere görmüştür
Yeşilini mayıs sabahının

Bir kere düşmüştür
Eylül sürgünü bir şiirin
İsyankar mısralarına aşık

Bir kere şubat yanığı türküler
Sabırsız dolmuştur ceplerine

Bir kere ölümün esirliğini yaşamıştır
Temmuz ertesi güneşsiz bir öğle vakti

Bir kere dokunmuştur
Kan kızılı bir sabah şafağın da
Ambulansların sirenlerine.

Şimdi
Unutkan bir resim çizmek ister ressam
Gitmelerin coğrafyasında

Sonra
Sabah olur
Gülümseyen bir çocuk yüzü dolar
Sabahın ilk ışıklarıyla odaya