Unutma Beni Çiçeği

Zaman eski kitapların sayfalarından

yaşamak denen mevsimleri çalarken

yüzümüzün gülen yanında bir tebessümlük

ilahi adalet biraz dua biraz da

sonsuz bir merhamet kaldı hepsi hepsi bu

gerisi sararmaya yüz tutmuş resimlerin

onca kalabalıkta akla zarar yalnızlığı

sevebilir miyiz tekrar kim bilir

filhakika suda sallanan tekneler

yakamozun yüzünde parlayan ışığın

sebeplerini nasıl çalabilir cahil bir Tanrı

Dolunayda dans eden deniz atlarıyla

yüreğimde hep bir Çerkez ezgisi

ufka bakarak mütemadiyen bekliyorum seni

dağa taşa anlatıyorum o eski zamanları

bir çağı kapatmak bir aşkı bitirmektir

yavru Kırlangıçlarla avunuyorum

hüznümü yüzüme sürdüğüm avuçlarımın

çizgilerinden alıyor hatırlıyorum

yıllar yılı harcadığım yüreğimin

kapısından yollara serptiğim

delikli nane şekerlerinin tadından

asla vaz geçmeyeceğimi bilmelisin

batan gemiler mendireklerde çürüyor

göğsümde ağlayan kadınların

bahtına yazdığım şiirlerin tamamını

şile bezinden bir bohçaya sarıp

kumsalda yengeçlerin sırtına yükleyerek

dilimden sarfınazar ettiğim her sözün

neme nem bir şey olduğunu da bilerek

kafiye durak noktalama cart curt demeden

olduğu gibi anlatarak yazıyorum hayatı

neticede kırık kırmızı kiremitler

parçalanmış dış cepheleriyle evlerin alnında

lanetli birer hülyaymışçasına duruyorlarken

takdire şayandır hayata direnişleri

benimse bu savaştan yorulan kalbimin aksi

sarhoş naralarından bir köşeye sinmiş

sokak köpeklerinin gözlerindeki yaşlar gibiydi

ne zamansız ne acı bir söz unutma beni