Unutmadım Eylül

Başlı başına bir dert şu kocamış ağacın yaprakları
Toprak kokusu,yağmurlu elleri son deminde eylül ayları//
Sen hep tavşan kanı isterdin çayları
Oysa rengarenk yapardım bana bıraksan...

Yürümeye başlasan koşmayı unuturdum senin için
Çamura batan hayallerini kucaklardım mesela//
Her sarıldığında bana "Tertemiz" olurdun! (gülme olurdun)
Gerçekten yalana inanırdı, seninle şu yüreğim...