Unutmalıyım

Gözyaşlarımı silecek eller arıyorum.
Bilekten akan kana bulanan ellerim
gözlerimi boyamamalı.
Aynaya baktığımda
kan ağlıyorum dehşetine düşmemeliyim ki
yoksa paramparça olur aynalar
hayallerim gibi..

Ağlamaktan şişmemeli göz kapaklarım.
Havasını almalıyım mutlulukla.
Duygularımı gözaltına alarak
morartmamalıyım gözaltlarımı.
Korkutan çığlıklarımla saçlarımı yolarak
isyan etmemeliyim.
Ellerimdeki yolunmuş saçlarla da
hüznümü örmemeliyim.
Vücudumla acılarımı göstermeme konusunda
anlaşma imzalamalıyım.
Ama nasıl ?

Hava toprak kokuyor..
İşte tam bu havada yürümeliyim tek başıma.
Yağmur silmeli gözyaşlarımı.
Attığım her adımla beraber
intihara meyilli düşüncelerimi de atmalıyım.

Yağmur damlaları başıma vura vura,
biraz zorla da olsa
unutturmalı her şeyi.
Unutmalıyım gidenleri..