Unuttum
Mukedderat böyle elden ne gelir
Mızrapla vurduğum telden ne gelir
Savurupta esen yelden ne gelir
Sevdaya biçilen eni unuttum
Herşeyin mutattı gözüme gözde
Unutamam derdim ben seni sözde
İnan sana dair bir şey yok özde
Yüzünde gördüğüm beni unuttum
Varlığın yaşardı doruklarımda
Yaşadın gönlümün koruklarında
Kah acı kah tatlı buruklarında
Kök saldığın bütün geni unuttum
Boşa hiddetlenme bu mühim konu
Sakin ol, net olsun sesinin tonu
Bilirim söylemek çok zor yâr bunu
Elini tutmuştum eli unuttum
Hiç medar olmadın bu kutsal yolda
Mecalda kalmadı ayakta kolda
Ölü yaşıyorsun çoktandır solda
Zannetme ki seni yeni unuttum
Elbette ruhumdan ihraç edemem
Kanar yarasına ilaç edemem
Kılınç der başıma da taç edemem
Sayende bende ki seni unuttum
Yakuphan Kılınç
•İlk Yayın Tarihi: 10.04.2014 14:58
Not: Bu şiir hayal ürünüdür.
Güzel bir şiir okuttun üstadım. Kalemin hiç susmasın.