Unutulmuşluğun Yari..

Gözlerde başladı..
Yüreklere serpildi filiz açtı
Bedende benden öteye gitti yarınlarıma umut saçtı
Ve sonra bir gün dudaklarda son buldu..
Gözlerden akıp yitirilmek istedindi ama asla tükenmedi.
Ne gözlerinde suç ararım ne de bakışlarında ki sadelikte
Yüreğime ektiklerin için ise yalnızca gülümse..
Gül güller varlığını kıskansın.
Gül ki şairler mısralarından bile seni sakınsın..
Gül ki bakışların bir mecnunun yolunu şaşırtsın.
Sev ki bu yürek bir soluk daha seni yaşasın..
Sevdayı kabullenemeyen bir yürek değilsin belki
Bedene ağır gelen bir sevdasın.
Uğruna ömür adanılası bir suretsin.
Ve bazende yalnızca yoksun..
Yokluğunu ebedi yaren eden dudaklarına sitemim yok
Yalnızca tercümanlık eder yüreğe bilirim.
Ve bitmek yürekte başladıysa dudaklar en talihsiz varlıktır
Bir zamanlar yar dediğine git diyecek kadar talihsiz..
Unut beni demeye mecbur bırakılmış ,zaruri sefalete mahkum.
İnan bana sevdalım dudaklarında suç aramam onlar zamanında beni sevmesinide bilirdi.
Git deniliyorsa giderim.
Ama tekrar dön derse dönmem geriye..
Yüreğin ayrılığa mahkum bıraktıysa benim yüreğimde gurur acizliğine bürünür.
Git diyen dudakların yalvarsa da dönemem geriye..
Şimdi gidiyorum ama benden ardıma bakmamamı isteme
Görmeden gözlerini yolumu bulamazken ben
Nasıl gözlerinden uzak kalmamı beklersin..
Ardıma bakarım..
Ama sen yoksun gözlerini çekip gitmişsin üstümden.
Yolun açık olsun sevdalı..
Yüreğin sevdaya aç olsun sevdalı..
Dönüp geleceğin mesken yüreğim olsun..
Ama yüreğimde bir daha sen olma..
Unutabilmek tek yarenim olsun...