Unutulur

Gözleri gelir aklına, hiç ummadığın anda
Kendini orada görmek istersin
Her yalnız kaldığında
Karanlıklar arasında kalırsın bir anda
Unutulur dersin, unutamazsın...




Ağlarsın hiç olmadık yere
Süzülür göz yaşların maziye
Teninde ondan kalmış çizgilerle
Yağmura güvenirsin çıkarsın diye
Unutulur dersin, unutamazsın...




Yara açmıştır yüreğinde aşkı
Karalar bağlamıştır imkânsızlığı
Gölgen gibi arkandadır adımları
Kabuk bağlamıştır acısı
Unutulur dersin, unutamazsın...




Bakışların anlamsızlaşmıştır bayâ
Boş gözlerle bakarsın dünyaya
Anlamını yitirmiştir açılan onca sayfa
Buruşturup atarsın için yansa da
Unutulur dersin, unutamazsın...




Rüzgâr eser yine usulca
Saçlarını okşar gün boyunca
Bir tebessüm oluşur dudaklarında
Yok olmak istersin o rüzgârla
Unutulur dersin, unutamazsın...




Dalıp gider hayâllerin
Uçup gitmesin de dersin usulca
Farkında değilsin aslında
Onunla gitmiştir her şey bir anda
Unutulur dersin, unutamazsın...




Hep eksiktir bir yanın
Hiç tam olmamıştır ki tadın
Önemi yoktur artık yarının
Baş ucunda artık yalnızlığın
Unutulur dersin, unutamazsın...




Gidesin vardır artık
Yol alma vakti gelmiştir
Elinde sadece hayal kırıklığı dolu valizin
Uğurlayan, tek can çekişen yüreğin
Unutulur dersin, unutamazsın...




Çileni bitirmek için çıkarsın yolcuğa
Bilemediğin farklı yollara
Yokluklardadır verdiğin her mola
Yol bitmez, yolun sonu gelmez asla
Unutulur dersin, unutamazsın...



Sahte diyarlara bakarsın pencereden
Buğulanır her şey birden
Işıklar söner aniden
Sabahı beklersin, varamazsın
Unutulur dersin, unutamazsın...




Yanında oturan biri vardır aslında
Acılar her yerde, sağında, solunda
Kaçışlar fayda etmez bu yolda
Yolunu çizmiş bir çığ hayatında
Unutulur dersin, unutamazsın...




Kapanır gözlerin yorgunluktan
Uyuyamayan bir yüreğindir atamayan
Çığlıkları yankılanır kulağında
Son demleri der uyuyamazsın
Unutulur dersin, unutamazsın...



Her şey durdu bir anda
İnme vakti gelmiş bu durakta
Valizin hafiflemiştir bir anda
Alırsın eline, çıkarsın dışarıya
Unutulur dersin, unutamazsın...



Karşında uçsuz bucaksız bir dünya
Rahatsındır kimse olmasa da
Yalnızlık hiç bu kadar tatlı olmamıştır aslında
Valizini açmak gelir aklına
Unutulur dersin, unutamazsın...




Kuş gibi hafiftir acıların
Eksiktir yüreğinin çığlıkları kulağında
O da yalnız mutlu oldu dersin bu durakta
Unutulur dersin, unutamazsın...



İşte yüreğim dersin açarak valizi
Mutluluğumuzun yeni evi
Ses yoktur
Aklına gelmeyecektir yüreğinin eksikliği
Acılarla dolu olsa da onun izleri
Onun eksikliği korkutur hep seni
Anlarsın artık hıçkırıklarla ağlayarak
Senin geldiğin son durak
O seslenir haykırarak
Bu boşluk onun yeni yeri
Sen sessizce itiraf edersin
Bu yüreğimin cenaze yeri
Unutulur dersin, yaşayamazsın...