Urba

böyle çırılçıplak
dikilemem ki hayatın ortasına
mevsimler yapışır her yanıma...

yaprak açar
seni delirten koy'um
çatlar yumurta...

ayaklarım altında bir köstebek
tepemdeki güneşi çağırır
toprak altına...

kuşlar gagalar gözlerimi
yeşilini emer çimenler
memelerim akar boyuna...

yürüdüğüm yollarda
bir taş, iki taş, milyon taş...
basamaz oldum çimenlere
dizilince yanyana...

oysa
çimenler yeşertmişti beni
papatya açmıştı parmaklarım...
fallar bakıldı da umut arayan ellerde
elini tutamadı hala...