Üryan Bir Şehrin Saklı Sokakları

Üryan bir şehrin saklı sokaklarında dolaşır hayat
Menzile yatmış suretler uçuşur hayalet misali gözlerimde
Figüran bile olmadığım bir senaryoda
Başrol biçilmiş aymazlığıma...


Ben seni eserim dalgalara hüznümü savurup
Hiddetim gözlerimde yitikliğinin sarhoşluğu.
Kâh elimi uzatırım değer tenine,
Kâh uzanırım
Erir hayalinde...

Hıncahınç doldurduğun gecelerimde
Kayboluşlarım hep aynı adrese.
Yön tutmaz haykırışlarda bir umut,
Duyarsın belki...
Hep belkiler de gezinir yokluğunun varlığı
Vurur kaçıncı kez bilmem
Şakağımdan gözlerin.
Teslim ederken ruhumu ellerine
Ben o bakışla kaç kere dirildim bilmezsin
Gezinirken kendi keşmekeşliğinde.

Kaçıncı gidiştir bu
Yazılmamış sayfaların,
Buruşturulup atılmış zarflarında mühürlenip
Ardına gizlenmiş dünlerin
Ertesine?
Susarım sana,
Sen sağnak sağnak akarken üzerime.
Her adımda sesin yitip gider
Yankısını bırakmadan bastığım izlerine...


Sen;
Zamanın olmadığı iklimlerden süzülüp
Zamansız demirleyen yüreğime.
Bir can sözünde,
Bin canlar yeşerten göç öncesi yazgımın kalışlarıyla
Batık asude bir devrin uyanışı,
Tende fırtınam!

Aşina olduğum yollara koşup,
Failsiz yalnızlıklarımı yırtar gibiydi
Çarptı gözlerime gözlerin.

Aynı saate baksak da
Kaçırdığımız son vapurdu hüzünbaz düşlerimiz
Devrik bir zamanda buluştu ellerimiz
Seni de değil, seni sevdim ben.
Koşmak isterken sorgusuz yarınlara
Küfe sırtımızda ezelimiz...

Büyürken içimde
Yokluk, sessizlik, eziklik,
Senli bir hayatı biçemedim ömrüme
Bu yüzden kefen üzerimde sensizlik...





İZMİR

16.02.12