Usandım

Yeminli sanki bana gülmemeğe talihim
Hicranıma çizilen plânlardan utandım
Yaratılış gayeme tabi olan salihim
Hakikâte perde şu, yalanlardan utandım

Âşk iksiri diyerek zehiri içirenler
Âşkım için kurulan köprüyü uçuranlar
Akrabayız dediler akrebi kaçıranlar
Güle güle ısıran, yılanlardan utandım

Nefesim ol, hayat ver, içerime çekeyim
Ver elini elime muhabbetle sıkayım
Bağrına bastığında dimağına çıkayım
Dediğimde ahtapot falanlardan utandım

Hasretin koru düştü yüreğim alev alev
Yanıyor yetiş artık söndürmesende velev
Savrulan küllerimden yaparsın muhteşem ev
Âşkın hicran köşkünde kalanlardan utandım

Soldurdun ya gönlümün gülzarında, çiçeği
Yakandan düşmeyecek, bu hayatın gerçeği
BALIM SULTAN: kaybetti endazeyi ölçeği
Mazlumun mahremine dalanlardan utandım

Balım Sultan/