Üşengeçti Düşlerim

dil dönmüyor bölünmüş ayrılığa
elveda...
evvelindendi sözüm riyakâr hüzün;bu gidişe
evvelindendi dipsiz ve kuru
çıplak ve sessiz
kurumuş bir yaprak
ve toprak yutarak
dökülür zamanın kum saatinden yutkunarak
kanımız karışır
suyun esaretine
hava prangadandı nefes tellerimizde
hep bağıl fakat ayrık akıl sefaletinde
kargış ve bilinmez...
gerçi/
düş
insan yinede ölüm saçıyor
gideceği yere gitmeden önce