Üsküdar'da Mazi Yağıyor

Güneşe düşen bir damlanın soluğu mu ?...
Yoksa , sicim misali yağmurun , o zarif dansı mı ?...
Hangisi daha çok yakışırdı , güzelim Üsküdar'a , bilemezdin !...

Anlatamazdın , tüm geçmişini ...anılarını bir solukta
Buna , vakit de yetmezdi ...sözcükler de hissederdin .
Koyu bir esrara sarmalanıp ,
Maziye sessiz ağıtlar yakardın inceden ...
Kördüğüm kelimeleri , ruhuna saklayıp ...
Güneşin , akşam yangınlarına dalıp dalıp ...
Suskunluğuna nazireyle ...inlerdin !...

Ah !...Bu sokak Neriman teyzelerin sokağı ...
Şu ise , Melahat ablaların ....
Bu yokuşta Ahmet amcaların konağı ...
Şu köşede ise , Selim'lerin taşfırını !......
Derken ...dayanamaz ağlardın ya
O an , sen mi Üsküdar olurdun ....
Yoksa Üsküdar mı sen ?....
Bir türlü karar veremezdin !....

Sevgileri mendiline sarıp , sonra onlarla vedalaşıp ...
Denize bırakıverirdin yavaşça !...
İçinde acı bir burukluk ...kalbinde o kaybolmuşluk ,
Ve güzelim anılarıyla , zarif Üsküdar'ı alıp yanına ...
Sana , iyice yabanlaşmış caddelere dönerdin isteksiz !....

En çok da ,
Saramış bir defterin , eski sayfalarında ...
Kalmış olmayı dilerdin o an !... ve
Kirpiğindeki iki damlayla ....oracıkta
Eski Üsküdar'ı ... yine ...bir kez daha yadederdin !...

Güneş yine denize batardı ...
Yamur yine delice yağardı ...
Ama ahhh !... Eski yıllar , eski Üsküdar bir başkaydı !

Yollar uzundu ...yıllar uzundu ,
Ve sen yine , usul usul ...
Özlemlerini ...sevgilerini ... sapsarı mazini alıp cebine ...
Üsküdar'ı eski Üsküdar'a bırakıp emanet ...
Yollara düşerdin ...yollara düşerdin !!!


(Bu şiirimin doğum tarihi , ocak 2007 . Bir tv kanalının ,
Üsküdar'da Sabah adlı programına ithaf etmiştim .)