Uslanırsın Çocuk

Söylenmeyen sözler var çocuk küskün,kırılmış

Kulak asma densizliğime
Var git hayallerime konma
Bırak ta bari sensizliğime
Dokunma
Kabuslar büyüttüm esaret kafesimle
Uçuklayan yüreğini kanat
Kurumuş dudaklarını ıslattım nefesimle
Suskun rüzgarlara inat
Saçların kokan kardelenler derdim
Zemheri düştü avuçlarıma bak kışta
Sana özlemden yağmurlar gönderdim
Bir kısılmış bakışta

Islanırsın çocuk...

Bekleyen umutlar var çocuk,yokluğuna sarılmış

Yak ellerine
Öksürüklerimden döküldü
Bu kıpkızıl kına
Sanma perçinleri söküldü
Sadakat menteşelerimin
Topla gazellerimi
İşe yaramayan sevda yığınına

Yaslanırsın çocuk...

Sen diyormusun hala çocuk,hesap görülmüş

Ahrete bırakmam
Öderim ahlarını
ama
Gün gelir tek tek sorarım günahlarını
Devir geçer
Döner devran
Biter bakışlarımda hüzün
Düşünce yüzün

Uslanırsın çocuk...